Definition of Bedamn

Verb: bedamn
Usage: archaic

  1. Wish harm upon; invoke evil upon
    - curse, beshrew [archaic], damn, anathemize, anathemise [Brit], imprecate, maledict [archaic], doggone [N. Amer], dang [N. Amer]

See also:
bedabbling
bedamned

Anagrams containing the word bedamn

bnedma nbedam mnbeda amnbed damnbe edamnb